KUMSAL VE DENIZ
KUMSAL VE DENIZ
Oturuyorum
bir akşam vakti kumsalda
ve de düşünüyorum
neden yalnizim?
neden karamsarim?
düslüyorum...
gökte yildizlar
asilmis kandiller gibi duruyor
ayrı bir renk katiyor geceme
deniz, kumsala kavuşmak istercesine
hircin ve cilgin...
Deniz üzgün
deniz yorgun
deniz hircin...
dalganin sesi var kulaklarimda
sanki: yeni doğmus
bir bebeğe annesinin söylediği
ninni gibi geliyordu...
balik kokusu ve ağaçların fısıldasmalari
inletiyordu kumsali
kumsal da keyifle dinler gibiydi
Meltemlerilik ilik eserdi kumsaldan
deniz hircinlasirdi o anda
kumsala kavuşmak istiyordu
kumsal açmıs kollarini bekliyordu denizi...
Gördüm bu olanlari...
ve anladim
hiçbir sey yalnizlik kadar
kötü değildi belki de
deniz ve kumal nasil da kavusmak istiyorlardı
başaramasalar da umutlari vardi
bu Tanrinin bir yazgisiydi..
bense hiç çaba sarfetmemiştim bu uğurda
ama anladim artik gerçeği
anladim..
Ve dalginliktan siyrılarak
baktim tekrar
kumsal ve denize
gülümsüyorlardı sanki bana..
ben de gülümsedim
elimde olmayaraktan
ve anladim...
Martiların son uçusları vardi
gökyüzünde.
amansiz çiğliklar atiyorlardi
sesleri kumsalda yankilaniyordu
birsey ister gibiydiler...
deniz hırçınlasmisti yine
kumsal ise sessizdi.
benim de yüreğim hirçinlasmisti
deniz gibi
aynı kaderi mi paylasiyorduk ikimiz de
bilinmez...
Kumsal ve deniz kavusacaklar miydi?
bilinmez...
DSG YAGMUR
